9 grudnia 1922 roku Gabriel Narutowicz został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe na pierwszego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Było to wydarzenie o ogromnym znaczeniu, ale jednocześnie stało się źródłem ostrego konfliktu politycznego. Jego kandydatura, zgłoszona przez PSL „Wyzwolenie” i wspierana przez ugrupowania lewicowe oraz część posłów reprezentujących mniejszości narodowe, zwyciężyła w V turze głosowania nad kandydatem prawicy, Maurycym Zamoyskim.
 |
| Gabriel Narutowicz |
Kontrowersje i Ataki Polityczne
Wybór Narutowicza spotkał się z gwałtowną reakcją środowisk narodowej prawicy, szczególnie Narodowej Demokracji. W prasie endeckiej rozpoczęła się intensywna kampania propagandowa, która podważała jego mandat i oskarżała go o brak związku z „narodowym obozem politycznym”. Narutowicz był w niej niesłusznie przedstawiany jako polityk wybrany głównie dzięki głosom mniejszości narodowych, co miało wywołać niechęć części społeczeństwa. W Warszawie dochodziło do demonstracji, a atmosfera polityczna była skrajnie napięta.
 |
| Gabriel Narutowicz i Józef Piłsudzki (1922r.) |
Tragiczny Koniec Prezydentury
Pomimo protestów, 11 grudnia 1922 roku Narutowicz złożył przysięgę prezydencką i objął urząd. Jego prezydentura trwała wyjątkowo krótko — zaledwie pięć dni. 16 grudnia 1922 roku został zamordowany w galerii Zachęta w Warszawie przez Eligiusza Niewiadomskiego, malarza i skrajnego nacjonalistę związanego ideowo z obozem endeckim. Zabójstwo wstrząsnęło całym państwem i obnażyło skalę politycznej nienawiści oraz podziałów, które narastały w Polsce od początku lat 20. XX wieku.
Jeśli podobał Ci się materiał, możesz wesprzeć rozwój tej strony stawiając symboliczną kawę, Dziękuję
Komentarze
Prześlij komentarz